Pleiaden in Nederland

De Pleiaden

De Pleiaden is een bijzondere sterrengroep die al eeuwen bekend is. Deze sterrengroep wordt door Homerus in de Odyssee genoemd en in de bijbel wordt drie keer gerefereerd naar het stelsel. De eerste vermelding van het stelsel dateert van 1000 voor Christus. De Pleiaden worden ook wel Zeven Zusters genoemd, deze benaming komt uit de Griekse mythologie.

In Nederland zijn de Pleiaden in de winterse sterrenhemel zichtbaar in het sterrenbeeld Stier. Rond de Keltische jaarwisseling, Samhuinn van 31 oktober  tot  2 november, begint dit slechts 100 miljoen jaar jonge en 380 lichtjaar van ons verwijderde sterrencluster voor ons aan de oostelijke hemel zichtbaar te worden. Gedurende de nacht bewegen ze zich voor ons van oost naar west, gevolgd door het bekende sterrenbeeld Orion.

Met het blote oog zijn vrij gemakkelijk in ieder geval zes, soms zeven, Pleiaden te zien. Te zamen vormen die sterren een soort steelpan. Ze lijken daarmee op een miniatuuruitgave van het sterrenbeeld Grote Beer. Hoewel we dus slechts zes of zeven sterren zien, weten we dat de Pleiaden bestaan uit een enorm stelsel vol kleine en jonge sterren, stellaire wolken en gaswolken. De Pleiaden is de plek in ons gedeelte van de melkweg waar voortdurend nieuwe sterren ontstaan, een zogenaamde kraamkamer voor sterren en sterrenstelsels.

De Pleiaden als landbouwklok

Vroeger dienden de Pleiaden als een astronomische landbouwklok. In “Werken en Dagen” van de Griekse dichter Hesiodus (8e eeuw voor Christus) staat: “wanneer de Pleiaden, dochters van Atlas opkomen [op 20 mei] begin je met oogsten, en met ploegen wanneer zij ondergaan [op 6 november]. Veertig nachten en dagen blijven zij onzichtbaar [van 10 april tot 20 mei], terwijl het jaar voortschrijdt, wanneer je je sikkel scherpt.”

Sinds mensenheugenis heeft deze sterrengroep in vele culturen tot de verbeelding gesproken. De oudste volkeren op aarde geloofden dat de ster Alcyone van de Pleiaden het centrum van het universum was. De mensheid zou daar vandaan komen en het was het verblijf van de goden en van de geesten van de doden. Pas sinds kort weten wij dat de aarde inderdaad om het centrum van de Pleiaden heen draait. Naast een omwenteling om haar eigen as eens in de 24 uur, en een omwenteling om onze zon ieder jaar, beschrijft de aarde een circel om de centrale zon (Alcyone) eens in de 25.800 jaar. We gaan er niet fysiek omheen gaat, maar we beschrijven een circel in het hemelruim er rondom.

Mythologie

De Pleiaden worden ook wel Zeven Zusters genoemd, deze benaming komt uit de Griekse mythologie. De zeven zusters zijn Maia, Electra, Alcyone, Taygete, Asterope, Celaeno en Merope, die met hun ouders Atlas en Pleione als sterren aan de hemel staan. Zeus veranderde de zusters eerst in duiven en later in sterren zodat ze aan de aandacht van de Orion, die ze zeven jaar lang had nagezeten, konden ontsnappen. In Egypte denkt men dat de zeven kamers in de Grote Piramide betrekking hebben op de zeven sterren van de Pleiaden.

De Polynesiërs noemen het sterrencluster Mata-riki, kleine ogen, en geloven dat ze samen één ster vormden, lang voordat er mensen op aarde woonden. De Hindoes noemen de sterrengroep Krittikas, (‘snijders’), een toespeling op de functie van rechter. Het Griekse woord kritikos (‘rechter’) is hiervan afgeleid. Het zijn de zeven priesteressen die oordeelden over de mens.

Onze Aarde en de Pleiaden

De oude Maya beschaving was zich bewust van hun nauwe band met de sterrengroepering de Pleiaden.
De Maya’s van de oudheid wisten wat wij nu pas weten:
De Aarde maakt 3 rondes:
1) om de eigen as in 24 uur
2) om de zon in een jaar
3) met ons zonnestelsel om de centrale zon van de Pleiaden, om de ster Alcyone in 26.000 jaar

“Vanuit de aarde zien we 7 sterren in de constellatie de Pleiaden. In werkelijkheid zijn er 8 sterren en onze eigen Zon is klaarblijkelijk de 8e ster van de constellatie van de Pleiaden. De hele sterrengroepering inclusief ons zonnestelsel vormt een onmetelijk spiraalsysteem in de melkweg. Het duurt ongeveer 26000 jaar voor dat onze Zon een keer rond Alcyone is geweest. De Maya noemden dit de Grote Cyclus. Er komt een streep licht door Alcyone heen die zich uitstrekt in de spiraal. En terwijl onze zon rond Alcyone loopt, gaat het in en uit deze band van foton deeltjes. Onze Zon is 2000 jaar per keer in de foton band en dan weer 11000 jaar eruit. De Zon loopt om Alcyone heen en onze Aarde loopt rond de Zon. Als resultaat hiervan maakt de Aarde contact met de Fotonenband voordat de Zon dat doet. Terwijl de Zon de fotonenband nadert, gaat de Aarde in en uit deze band totdat de hele omloop van de aarde zich er in bevindt. Bij de lente-equinox is de Aarde het dichtst bij de rand van de fotonenband. In 1987 raakte de aarde voor het eerst weer de fotonenband, en toen begon de completering van de Grote Cyclus. In 1987 was de Aarde slechts 1 week binnen die fotonenband, in 1988 al drie weken. In 1996 bevond de aarde zich tussen 18 januari en 23 mei in de fotonenband. Elk jaar is de tijdsperiode langer tot het Wintersolstitium in 2012 als de hele omloop van de aarde zich binnen de fotonenband bevindt, die dan de Grote Cyclus completeert. Dit is de datum waarop de Maya kalender eindigt.Tegen die tijd gebeurt er ook iets interessants binnen de constellatie van de Pleiaden. De ster Maya is de 3e ster van deze constellatie. Maya bevindt zich gedurende 2000 jaar binnen de fotonen band en vervolgens 1200 jaar er buiten. Haar omloop rond Alcyone duurt veel minder lang omdat ze er dichter bij staat. Onze Zon komt de fotonenband binnen in 1998 en zal geheel binnen die band liggen in 2002.De ster Maya gaat deze keer samen met de Zon die fotonenband binnen. Dat betekent dat deze twee sterren op dat moment gesynchroniseerd werden. Maya Lichtenergie komt terug naar de Aarde. Dit symboliseert de terugkeer van Oude Kennis en het herstel van Moeder Aarde. ”
(bron van citaat: http://members.lycos.nl/JoyceHoen/maya.htm)

Benaming van de wachters

Omdat het kunstwerk voor de Warmenhuizen bestond uit 7 beelden – de wachters van de wijk –   en de  sterrengroep de Pleiaden ook wel  Zeven Zusters worden genoemd heb ik de link gelegd. Voor mij zijn de wachters vrouwelijk: het zijn cyclopische godinnen, gehuld in wijde mantels van groen fluweel die naar onder toe breed op de aarde vallen. Na hun geboorte heb ik de wachters een naam gegeven, die past bij de plek en functie die zij innemen in de wijk. Ik heb hen vernoemd naar de  7 zusters van de Pleiaden: Maia, Electra, Alcyone, Taygete, Asterope, Celaeno en Merope. De achtste wachter bij de oude dorpskern noem ik Pleione.

Waarom de wachters vernoemd zijn naar de Pleiaden

• Er staan 7 wachters in de wijk – de Pleiaden zijn 7 zusters
• De centrale zon van de Pleiaden heet Alcyone en is het grootst – de wijk heeft ook een centrale, grote wachter
• De mythologische moeder Pleione staat wat verder weg in het sterrencluster – de grote moederwachter staat bij de oude dorpskern
• Alcyone betekent: koningin die het kwaad afweert en/of ijsvogel – net als de functie van de wachter
• De ijsvogel wordt in het Portugees ‘guarda-rios’ (=rivierwachter) genoemd.
• Net als de ijsvogel is het lichaam van de wachter groen met blauwe accenten (glas). Volgens een oude legende kreeg de ijsvogel zijn mooie groen-blauwe kleuren toen hij de ark van Noach verliet. Hij vloog rechtstreeks naar het westen, naar de ondergaande zon. Hij schroeide zijn borst en zijn rug reflecteerde het groenblauw van de avondlucht.
• In de mythologie werden de zusters zeven jaar lang achter nagezeten door Orion – Sinds de opdrachtverstrekking in augustus 1996 heeft het een magische zeven jaar geduurd eer deze wachters gematerialiseerd werden, van idee tot werkelijkheid.
• De Pleiaden dienden vroeger als landbouwklok – de straten in Warmenhuizen-Zuid zijn vernoemd naar oude landbouwwerktuigen.
• De Polynesiërs noemen de Pleiaden Mata-riki, wat kleine ogen betekent
• De Hindoes noemen de sterrengroep Krittikas. In de Griekse mythologie zijn de kritikos de zeven priesteressen die oordeelden over de mens.
• Alcyone staat in de mythe net zo op de uitkijk als ze nu staat. Haar geliefde Ceyx verdrinkt op zee. “Hij riep haar, zag haar in gedachten en vroeg de zee om zijn zielloos lichaam te dragen naar de plaats waar Alcyone op de uitkijk zou staan, opdat ze met haar lieve handen zijn lichaam zou kunnen begraven. Ronddrijvend schreeuwde hij zo vaak hij kon ‘Alcyone!’ en al was ze ver, zelfs onder water kon je hem horen.
• En alsof het niet anders kon dan dit werden de beelden op hun plaats gezet door Atlas; in de Griekse mthplogi ehun vader en in de aardse wereld de naam van de hijskraan. Geen toeval!

De beelden zijn met een ritueel geplaatst en geopend. Daarover meer.

Meer over de Pleiaden in de Griekse mythologie