Er was eens…. een tijd waarin de vrouw heilig was. Zonder de vrouw was de stam verloren. De vrouw werd geëerd als voortbrenger van het leven. Haar maanbloed (menstruatiebloed) was heilig want het was het teken van vruchtbaarheid. Ze werd gevraagd over de akkers te lopen en haar bloed op de aarde te laten druppen zodat het land kon profiteren van haar vruchtbaarheid. Ze werd ontzien in de tijd van haar Maan, die bloeding die haar tot vrouw maakt. Ze kon dan naar binnenkeren om het contact met de Grote Godin op te zoeken. Ze werd dan de zieneres, de profetes, de genezeres. Het is een heilige tijd van de Maan(d).
Och, hoe lang geleden is dat…
Hoe lang al lijden wij vrouwen al onder het juk van ‘onreinheid’.
Zijn we echt vergeten dat we in onze maantijd werden afgezonderd uit respect?
Dat anderen onze taken overnamen deze dagen zodat wij ons helemaal konden laten terugleiden tot de Godin.
Het is tijd ons te herinneren!
Het is tijd om vrouw te zijn: moet ik het spellen? G-O-D-I-N
Nicole E. Zonderhuis
(beeld gevonden op Facebook)
Meer over de maantijd op mijn website vrouwencirkel.wordpress.com
