Feestelijke opening van de wachters🎈🎉

27 juni 2003 – Wat een prachtige dag om mijn ogen te openen

Klik voor info over het kunstwerk de Pleiadische wachters

Het was echt een prachtige dag. Wethouders en ambtenaren van de gemeente, financierders, familieleden en vrienden en natuurlijke de wijkbewoners en vele kinderen waren aanwezig bij de feestelijke opening. In een kleurige optocht liepen we door de wijk achter de muziek aan de wijk in.
Vandaag ging ik, als geestelijke moeder, mijn dochters voorstellen aan de mensen. Bij elk beeld hielden we stil en vertelde ik wat over het project, over het concept of over de sterren. Dan stelde ik de wachter voor en noemde haar naam. Ik nodigde de mensen uit die een ballon met deze naam droegen om deze ballon aan de voet van de wachter te planten. Want wie oogsten wil, moet tenslotte zaaien.
Ik vroeg de kinderen me te helpen met het blazen van glanzende bellen naar de wachters. De luchtbellen die schitteren in de zon is een toepasselijke doop voor deze wachters die vernoemd zijn naar de sterren, de Pleiaden.

Zonder dat ik toen precies wist wat ik deed heb ik de Pleiaden echt weer een plaats gegeven op aarde;

• Bea plaatste aan de voet van elke wachter een kristal.
• Voor elke wachter werd een buiging gemaakt omdat de ballon de grond in werd geprikt.
• We trokken in een processie langs ‘de sterren’
• We gaven de beelden onze adem – via de glanzende bellen die op hen stukspatten – net zoals God de mens bezielde door ons zijn adem te geven.
• In dit gebiedkruizen diverse leylijnen- het is aldus een krachtplekJe kunt je dus afvragen wiens ogen zijn  geopend? De ‘ogen’ op groene sokkels zijn feestelijk ge-opend. Maar ook onze ogen zijn geopend voor de magie van de schepping. De schepping van deze beelden en de schepping van hoe de synchroniciteit ons omringt.Het zal je niet verbazen dat ik op deze dag mijn uiteindelijke partner en vader van mijn kinderen heb gezien. ❤️

Ik werd deze grote dag terzijde gestaan door mijn trouwe nimfen:
de gevleugelde Anastasia en de gemantelde Bea.

Kun je geloven dat één van de straten van de wijk,  Zigt heet?
Mooi dat er nu met het oog ook zicht is, en goed uitzicht, en gunstig vooruitzicht.

buiging voor Taygeta – lang nek

We staan hier bij Taygeta, bij de ingang van de wijk aan de Verzetslaan.
Als we hier aankomen wordt er nog hard gewerkt om de bestrating erin te krijgen voor wij er zijn.
Bij het begin van de bouw van de wijk is hier de eerste fundering voor de wachter ritueel gestort.
In de fundering zijn documenten van alle betrokkenen, de gemeente, kunstenares,
architecten en aannemers meegestort in het beton.
Deze wachter waakt daarom niet alleen over de entree, maar ook over deze documenten.
Na deze anekdote en de naamgeving, worden de balonnen aan de voet neergezet.
Dan krijgt het beeld met luchtbellen de adem,
en daarna heet paranimf Bea het beeld welkom door middel van een tedere omhelzing met haar mantel.

Ik sta hier op een kleine rotonde – rond pleintje in de wijk dat op
mijn voorstel bestraat is in de vorm van een oog met wimpers.
Zie luchtfoto.

In processie door de wijk

onder: Plaatsing van kristal

Bij elk beeld noem ik de naam: Dit is Asterope:
dat betekent  zongezicht, bliksem, tinteling, oververzettelijk gezicht.
En meteen komt de wijkjeugd die een ballon met haar naam draagt bij me staan.
Tintelend om hun ballon aan haar voeten te plaatsen.

Op één rij: de saxofonist, de percussionist,
de projectleider van de gemeente Hans Ligthart,
de kunstenares Nicole Zonderhuis en de wachter Merope
en de waterpartij die de wijk verbindt met de dorpskern.